مطالعات نشان می دهد که مناطق روستایی ازلحاظ شاخص های توسعه نسبت به مناطق شهری در سطح پایین تری قرار گرفته و این مناطق با مهاجر فرستی، پیری جمعیت، پایین بودن سطح درآمد و بهره وری، بیکاری، فقر، شکاف درآمدی با مناطق شهری، تخریب منابع طبیعی و مسائلی ازاین دست روبه رو است. در این راستا برنامه های متعددی جهت برون رفت از تنگناهای توسعه ای در طول سال های گذشته تجربه شده است که نتایج نشان می دهد بجز مواردی اندک، در بسیاری از زمینه ها ناموفق بوده و نتوانسته است اهداف توسعه روستایی را محقق گردانند. از این رو کارشناسان توسعه اقتصادی معتقدند که تقویت بنیان های اقتصادی با محوریت فعال سازی چرخه تولید در فضاهای روستایی و ایجاد اشتغال و کارآفرینی می تواند مسیر برون رفت از بحران توسعه روستایی را هموارتر نماید
