مقدمه: مشارکت شهروندان با پلیس به منظور ارتقای احساس امنیت عمومی به میزان زیادی متأثر از نگرش آن ها نسبت به پلیس است. نگرش شهروندان به پلیس برخلاف آنچه تصور می شود گسترده تر از رضایت از عملکرد پلیس است. ضعف پژوهش های صورت گرفته در ارتباط با نگرش شهروندان به پلیس در طیف جامعه محور- تهدیدمحور، تأکید بیشتر پژوهش ها بر نگرش شهروندان به عنوان متغیر وابسته و همچنین تمرکز پژوهش ها در مرکز کشور و کمبود نسبی این پژوهش ها در استان کردستان ازجمله مواردی است که ضرورت انجام این پژوهش را فراهم می آورد. روش: جامعه آماری این پژوهش استان کردستان است که با روش نمونه گیری خوشه ای دو شهر قروه و مریوان برای مطالعه انتخاب شدند. روش پژوهش کمی با فن پیمایش و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. واحد تحلیل خانوار و واحد مشاهده افراد بالای 18 سال است. حجم نمونه پژوهش 460 خانوار است. یافته ها: نگرش شهروندان به پلیس در میانه طیف جامعه محور- تهدیدمحور قرار دارد. با حرکت شهروندان به سمت نگرش جامعه محور میزان احساس امنیت عمومی افزایش می یابد. بر اساس تحلیل نتایج رگرسیون، سه بُعد نگرش شهروندان به پلیس یعنی ارزیابی از کارایی پلیس، رعایت ارزش های اخلاقی و اطلاع رسانی و ایجاد آگاهی توسط پلیس دارای قدرت پیش بینی کننده معناداری برای احساس امنیت عمومی شهروندان می باشند. نتیجه گیری: تلاش های گسترده نیروی انتظامی در راستای تقویت جایگاه خود در میان شهروندان به منظور ارتقای احساس امنیت عمومی در منطقه موردمطالعه به صورت زمان بر و طولانی مدت عمل می کند. بر همین اساس نباید انتظار تحقق آن را در یک بازه زمانی کوتاه مدت داشت
