برنامه ریزی یک فرآیند مستمر، هدفمند و آینده نگرانه است که بسته به فعایت ها می تواند بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت باشد. امروزه اهمیت برنامه ریزی و داشتن برنامه در ساماندهی، کنترل، نظم بخشی فعالیت ها و افزایش بهره وری و کارآیی سازمانی بر کسی پوشیده نیست . روستاها بعنوان سکونتگاههای انسانی، برای رسیدن به توسعه ای متعادل و پایدار بیش از هرچیز به برنامه ای دقیق و آگاهانه نیاز دارند تا بتوانند از عهده مسائل و مشکلات موجود برآمده و به سمت توسعه پایدار حرکت نمایند. در این راستا مدیریت روستا نقش و جایگاه مهمی دارد. دهیاری ها و شورای اسلامی روستا می بایست در فرآیند برنامه ریزی، از ظرفیت مردمی موجود در روستا بهره مند شده و و زمینه مشارکت مستمر و فزآینده آنها را فراهم نمایند. بر اساس ماده 10 اساسنامه، تشکیلات و سازمان دهیاری ها مصوب 1380، نهاد دهیاری ها متولی توسعه پایدار در روستا می باشد و به استناد آیین نامه اجرایی ماده 194، قانون برنامه پنجم توسعه، دهیار بعنوان مدیر ارشد روستا شناخته شده است. بدیهی است که دهیاری برای اجرای نقش مؤثر در فرآیند توسعه پایدار و مدیریت بهینه روستا، بیش از هر چیز نیارمند برنامه است. با این رویکرد لازم است دهیاری ابتدا شناخت لازم از وضعیت موجود روستا بدست آورده و در قالب شناخت جامع بر اساس برنامه تدوین شده پنجساله، برای پیشبرد اهداف و درآمدزایی در روستا مبادرت نماید. همچنین بودجه سنواتی دهیاری هر ساله توسط دهیار ارائه و به تصویب اعضای شورای اسلامی برسد.
