دهیاری بر اساس "اساسنامه، تشکیلات و سازمان دهیاریهای خودکفا" که در تاریخ 21/11/80 به استناد ماده واحده قانون تأسیس دهیاریهای خودکفا در روستاهای کشور به تصویب هیات وزیران رسیده است دارای 46 وظیفه در امور مختلف است که تداعی کننده یک مدیر محلی و دارای دایره وظایفی گسترده تر از شهرداری هاست. عمده وظایف این نهاد نوپا همکاری با سازمانهای مختلف و زمینه سازی فعالیت موثر آنها در روستاهاست. از جمله این وظایف، سه وظیفه «همکاری با واحدهای امدادرسانی در هنگام وقوع حوادث و سوانح غیرمترقبه و بلایای طبیعی»، «اتخاذ تدابیر لازم برای حفظ روستا از خطر سیل و حریق»، «همکاری در جلوگیری از شیوع بیماریهای انسانی و دامی واگیر مشترک انسان و دام»، ارتباط بیشتری با مدیریت بحران دارند. بر این اساس انتظار می رود با حضور شورای اسلامی و دهیار در روستا بعنوان مدیر جامعه محلی، زمینه توانمندسازی و آکاهی بخشی به روستاییان بیش از پیش مهیا باشد. در درجه اول سطح مهارت و توانایی دهیار بعنوان عامل محدود کننده یا کمک کننده به روستاییان از اهیمت بالایی برخوردار است. آموزش عمومی، سازماندهی تلاش های داوطلبانه و هماهنگی قبلی با سازمانهای دولتی مدیریت بحران از جمله هلال احمر، بهزیستی، سازمان مدیریت بحران و ... از اقدامات قابل انجام توسط دهیاریها در شرایط کنونی هستند. فعالیت دهیاریها برای برخی از سازمانهای مرتبط با مدیریت بحران فرصت مناسبی برای انجام وظایف خود در روستاهاست که دهیاریها میتوانند با هماهنگی آنها از این اشتیاق استفاده کرده تا به هدفی مشترک دست یابند.
