تقاضای رو به رشد برای مواد اولیه، منجر به خطر تخریب زود هنگام منابع طبیعی میشود. در نتیجه استفاده از مصالح بازیافتی در صنعت، در حال افزایش است؛ لذا یافتن روشی برای استفاده از مصالح بازیافتی، به گونه ای که کیفیت آنها بهبود یابد و بتواند راهکاری مناسب برای جلوگیری از بین رفتن منابع طبیعی باشد حائز اهمیت است. استفاده دوباره از بتن های بازیافت شده در سازه های بتنی جدید به دلیل جذب آب بالا و اتصال ضعیف ماتریس بتن محدود شده است. این خواص نامطلوب، به لایه ی نازک ملات قدیمی و سطح ماتریس اصلی مرتبط است. مطالعات قبلی نشان میدهد که خواص بتن با سنگدانه های بازیافتی در مقایسه با بتن با سنگدانه های طبیعی کیفیت پایین تری دارد. از این رو بهره برداری از فرآیندهای زیستی برای بهبود خواص مکانیکی مصالح ساختمانی، علاقه مندی به توسعه ساخت و سازهای سبز را ترویج داده است. در این مقاله به بررسی مطالعاتی که تاکنون در رابطه با روش جدیدی برای بهبود خواص بتن با سنگدانه های بازیافتی، با استفاده از رسوب کربنات میکروبی که باعث بهبود مقاومت فشاری، کاهش جذب آب و پر شدن خلل و فرج میشود، پرداخته شده است.
