بتن به طور گسترده در صنعت ساخت و ساز در سراسر جهان استفاده میشود. با گذشت زمان ترکهایی در سازه بتنی به وجود می آید که زمینهی نفوذ آب یا یونهای زیان آور را فراهم میکند. برای جلوگیری از ایجاد ترکها که یکی از معایب اصلی بتن به شمار میآید. میتوان از فناوریهایی بر پایهی استفاده از رسوب کلسیت تحریک شده با باکتری که به اختصار 1MICP نامیده می شود، استفاده کرد. در این روش از باکتریهای مناسب به عنوان کاتالیستهای مبتنی بر شیمی؛ در جهت ترمیم ترکها و کاهش نفوذذیری بتن استفاده شده است و موجب افزایش عمر بتن می گردد. استفاده از این تکنیک در بتن منجر به ایجاد پتانسیل جدیدی برای انجام ابداعات در زمینهی تولید نوع جدیدی از بتن که تحت اثر عامل زیستی که دوستدار محیط زیستی می باشد به عنوان بتن باکتریایی نامیده شده است. در این راستا تحقیقات گسترده ای صورت گرفته است. از جمله می توان به نقش باکتری در پرکردن خلل و فرج بتن که افزایش مقاومت و کاهش درصد جذب آب را به همراه دارد اشاره کرد. در تحقیق حاضر مروری بر تاریخچه ی شروع و توسعه ی این فناوری و جایگاه حال و آینده آن خواهد شد.
