کاهش وزن سازه از پیشنهادهای موجود جهت سبکتر کردن وزن ساختمان است. بتن سهم عمدهای از وزن سازه را به خود اختصاص داده و یکی از راههای کاهش وزن بتن، استفاده از سبکدانههای طبیعی و مصنوعی بهصورت جایگزینی از سنگدانههای رایج در ساخت بتن است. تحقیقات پیشین اغلب مقاومت پیوستگی بین میلگردهای فولادی یا پلیمری با بتن معمولی یا بتن سبک سازهای ساخته شده با انواع سبکدانههای طبیعی )معدنی( و مصنوعی )صنعتی( را بررسی نمودهاند. مشاهده گردید که مطالعهای برروی مقاومت پیوستگی بین میلگرد پلیمری و بتن سبک سازهای ساخته شده با پومیس، صورت نگرفته است. در این تحقیق رفتار پیوستگی- لغزش میلگردهای GFRP و فولادی و بتن سبک سازهای بررسی شده است. متغیرهای تحقیق حاضر شامل نوع سبکدانه، جنس و قطر میلگردها است. سبکدانهها شامل پومیس، لیکا و اسکوریا و جنس میلگردها از نوع GFRP و فولادی است. قطر میلگردهای مصرفی نیز 8 ، 10 و 12 میلیمتر است. با توجه به نوع سبکدانهها، از سه طرح اختلاط برای ساخت بتن سبک سازهای استفاده شده است. تعداد 9 نمونهی استوانهای و 9 نمونه تیر منشوری به منظور انجام آزمایش مقاومت فشاری و مقاومت خمشی ساخته شد. پس از اطمینان از نتایج آزمایشهای مقاومت فشاری و مقاومت خمشی، 54 نمونه آزمایش بیرونکشیدگی تهیه گردید. مطابق استاندارد ACI 440.3R نمونههای آزمایش بیرون کشیدگی مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج به صورت نمودارهای نیرو- لغزش و تنش پیوستگی- لغزش ارائه گردیده است. روابطی نیز برای تخمین تنش پیوستگی بر حسب لغزش و تنش پیوستگی حداکثر بر حسب قطر میلگرد پیشنهاد گردیده است. نتایج کار نشان میدهد که مقاومت پیوستگی میلگردهای فولادی در بتن سبک سازهای بیشتر از مقاومت پیوستگی میلگردهای GFRP است. مقاومت پیوستگی، تنش پیوستگی و سختی اولیه وابسته به نوع بتن است.
