امروزه بتن سبک با وجود مزایای زیاد، به طور گسترده ای در صنایع ساخت و ساز مورد استفاده است. از طرف دیگر با توجه به این که مشخصات مکانیکی بتن سبک در مقایسه با بتن معمولی نسبتا ضعیفتر میباشد، استفاده از الیاف میتواند باعث بهبود ویژگیهای مکانیکی بتن سبک گردد. در این بین استفاده از الیاف،که با ایجاد خلل و فرجهایی در مخلوط بتن، یکپارچگی ماتریس سیمان را دچار اختلال میکنند و وجود سنگدانه های سبک که متخلخل هستند، باعث ضعف در دوام بتن میشوند. در سالهای اخیر به علت اثرات منفی برخی از روشهای شیمیایی برای کاهش تخلخل بتن، از روشهای بیولوژیکی به عنوان یک استراتژی دوست دار محیط زیست استفاده میشود. باکتریهای تولید کننده ی کلسیم کربنات با پر کردن خلل و فرج بتن باعث ترمیم ترکها و پرکردن منافذ با رسوبات کلسیتی میشوند. در این راستا رسوب کلسیم کربنات ناشی از میکروارگانیسم ها به علت تاثیر بر بهبود کیفیت مصالح ساختمانی در تکنولوژی ساخت و ساز، کاربرد وسیع تری پیدا میکنند. این پژوهش، نتایج یک تحقیق آزمایشگاهی برای سنجش تاثیر رسوبات کلسیم کربنات ناشی از فعالیت چهار سویه ی میکروبی با نام های سپورسارسینا پاستوری، باسیلوس مگاتریوم، سپورسارسینا اوره و باسیلوس لیکنفورمیس با غلظت 107 cell/ml بر روی بتن سبک سازه ای با سنگدانه ی سبک لیکا و الیاف پلی پروپیلن میباشد. برای بررسی تاثیر این باکتریها همراه با الیاف، 3 دسته طرح اختلاط با درصدهای مختلف حجمی الیاف پلی پروپیلن، در نظر گرفته شده است که شامل: 1- نمونه های فاقد الیاف، 2- نمونه های حاوی 0.5% الیاف که تقریبا بهینه ترین حالت می باشد3- نمونه های حاوی 1% حجمی الیاف که پدیده ی گلوله شدگی در آن ایجاد شود. در مجموع 241 نمونه برای آزمایشهای مقاومت فشاری، مقاومت کشش غیر مستقیم، آزمایش مقاومت خمش، درصد جذب آب، آزمایش نفوذناپذیری در برابر آب و آزمایش ذوب و یخ ساخته شد. با مقایسه ی گونه های باکتریایی می توان عنوان نمود، باکتریهای باسیلوس لیکنفورمیس، باسیلوس مگاتریوم، سپورسارسینا پاستوری و سپورسارسینا اوره به ترتیب بهترین عملکرد را در تولید بیشتر رسوب کلسیم کربنات داشته اند و همچنین با پخش یکنواخت الیاف تا حدودی توانسته اند پدیده ی بالینگ را رفع نمایند. نتایج نشان میدهد تاثیر همزمان حضور باکتری و الیاف نتیجه بخش بوده و باعث افزایش مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی شده است. همچنین باعث کاهش جذب آب و عمق نفوذپذیری نمونه های بتنی نیز گردیده و خرابی نمونه ها را طی سیکلهای ذوب و یخ کاهش داده است. به علاوه ساختار میکروسکوپی نمونه های حاوی باکتری توسط تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت، که بلورهای کلسیم کربنات و جرم باکتری به وضوح در ماتریس بتن قابل مشاهده است. در واقع میتوان گفت رسوبات ناشی از فعالیت باکتریایی با پرکردن منافذ و ایجاد بتنی توپر و متراکم، خصوصیات مکانیکی و دوام بتن را بهبود بخشیده است.
