تعدادی از اعضای سازه ای بتن آرمه به دو قسمت نواحی تیر مانند و نواحی ناپیوستگی تقسیم بندی می شوند که در نواحی ناپیوستگی نمی توان از فرض برنولی و توزیع خطی کرنش ها استفاده کرد، بنابراین به منظور بررسی رفتار این نواحی از اعضای بتن آرمه از روش های آزمایشگاهی و روش های اجزا محدودی غیرخطی استفاده می شود. تحلیل اجزا محدود غیر خطی با وجود کارایی زیاد در پیش بینی رفتار نواحی ناپیوستگی و طراحی آنها روش پیچیده و زمان بری است و همچنین روش های آزمایشگاهی پرهزینه می باشند، از این رو استفاده از روش های ساده تری برای تحلیل و طراحی این نواحی ضرورری به نظرمی رسد. یکی از این روش ها Strut and Tie Model است که بر پایه قضیه کران تحتانی تئوری پلاستیسیته ارائه شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی امکان تحلیل STM اتصال تیر به ستون بتن آرمه تحت بارهای دوره ای، قابلیت STM در ارائه جواب های منطقی و سازگار با پاسخ واقعی اتصال تیر به ستون و قابلیت STM در پیش بینی ظرفیت باربری می باشد. برای این منظور مطالعه بر روی 10 نمونه اتصال تیر به ستون بتن آرمه یک طرفه و دوطرفه انجام گرفته است. تمامی نمونه ها تحت اثر بارهای دوره ای قرار دارند. نتایج مورد بحث شامل ظرفیت باربری و تغییر مکان متناظر با آن در اتصالات موردنظر می-باشد. اتصالات تیر به ستون بتنی به صورت یک خرپا شامل اعضای فشاری بتنی و اعضای کششی فولادی مدل سازی شده و در نرم افزار اجزا محدودی آباکوس تحلیل شده است. از سوی دیگر اتصالات با مشخصات دقیق نمونه های آزمایشگاهی در نرم افزار آباکوس مدل سازی و تحلیل شده و نهایتا نتایج آزمایشگاهی که از پژوهش های قبل در دسترس بوده، با نتایج تحلیل مدل خرپایی و نتایج مدل تحلیل اجزا محدودی مقایسه شده است. نتایج بدست آمده همبستگی مناسبی بین نتایج بدست آمده از تحلیل مدل خرپایی، تحلیل اجزا محدودی و نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد. در تحلیل مدل خرپایی اتصالات بتنی تحت بار های دوره ای ، ظرفیت باربری نهایی و تغییر مکان متناظر با آن ها نزدیک به نتایج آزمایشگاهی بدست آمده و توانایی مدل خرپایی در تحلیل اتصالات بتنی را نشان می دهد.