بر ساخته پارادایم نخستین بار توسط فیلسوف نام آور علم تامس کوهن معرفی شد. پارادایم در ساده ترین مفهوم عبارت از مجموعه پیش فرض ها، تیوری ها، روش های تفکر، روشهای آزمایش، روشهای منطقی و استنتاج مورد قبول و استفاده توسط جامعه نخبگان یک حوزه علمی است. پژوهش های انجام شده در این حوزه محدود به پارادایم غالب و مورد قبول اعضای آن گروه علمی می باشد. کوهن این نوع علم را علم نرمال می نامد. اما به مرور زمان پارادایم موجود با چالشهای علمی روبرو میشود که توان پاسخگویی به آن را ندارد. در ابتدا محققان حوزه مذکور سعی در بسط تیو ری ها و توجیه مسایل جالشی را دارند. اما از مرحله ای به بعد برخی از نخبگان حوزه علمی باور خود را به پارادایم فعلی از دست داده و سعی در تبیین مسیله با استفاده از یک پارادایم جدید را دارند. کوهن این مرحله را انقلاب علمی مینامد. به عنوان مثال می توان به تغییر پارادایم بطلمیوسی به پارادایم کپرنیکی اشاره کرد. در این سمینار تاثیر پارادایم در انجام پژو هشهای علمی بررسی و تحلیل می شود.
