در این تحقیق پارامترهای موثر و مهم در ترک خوردگی خمشی مورد بررسی قرار گرفته و تعدادی از مهمترین روابط تحلیلی و تجربی موجود جهت تخمین عرض و فاصله این ترکها در تیرها و دالهای یکطرفه بتن آرمه، بیان و مرور میشود. همچنین روشهای کنترل ترک خوردگی در مبحث نهم مقررات ملی ساختمان و چندین آییننامه ساختمانی متداول ارائه میگردد. سپس، دقت روابط آییننامهای جهت محاسبه عرض ترک خمشی در مقایسه با نتایج تجربی سایر محققیق مورد بحث و مقایسه قرار میگیرد. نشان داده میشود که رابطه پیشنهادی مبحث نهم مقررات ملی، بمنظور محاسبه عرض ترک کوتاه مدت (آنی) دقت رضایت بخشی دارد اما در تخمین عرض ترک اعضای با پوشش بتنی بیشتر از 60 میلیمتر غیر قابل اعتماد بوده و همچنین توانایی محاسبه افزایش عرض ترک ناشی از بارگذاری دراز مدت را ندارد.
