هوشنگ دباغ

دال ها از اعضای سازه ای هستند و تقریبا قسمت قابل ملاحظه ای از سازه را تشکیل می دهند پس بایستی به گونه ای طراحی شوند که لنگرهای خمشی ونیروهای برشی وارده را به خوبی تحمل کنند. روش های مختلفی برای محاسبه لنگرهای وارده به دال ها وجود دارد که از بین این روش ها می توان به روش مستقیم و روش قاب معادل اشاره کرد که از روش های متداول در طراحی دال های دوطرفه بتن آرمه هستند که اولین بار در سال 1971 توسط ACI معرفی شدند. در این مقاله قصد داریم دو روش مذکور را از نظر اقتصادی و لنگرهای وارده بر آن مقایسه کنیم، برای این کار دال سه دهانه در سه دهانه ای را که هر پانل آن در چهار طرف بر روی تیرهای با سختی نسبی زیادی تکیه داده است را به گونه ای انتخاب می کنیم که شرایط طراحی هر دو روش مستقیم و قاب معادل و دو طرفه بودن را دارا باشد و سپس طول دهانه شرقی غربی را به صورتی تغییر می دهیم که نسبت عرض به طول دال در همه پانل ها برابر 0.5 ، 0.6 ، 0.7 ، 0.8 ، 0.9 و 1 باشد. در تحلیل دال ها برای هر یک از نسبت های قید شده ابعاد تیر، ستون ، ضخامت و بارگذاری یکسان می باشد، همچنین برای طراحی دال ها از آئین نامه بتن ایران استفاده شده که نتایج نشان می دهد برای دال های مورد بررسی با توجه به الگوی قطع آرماتورها در شرایط یکسان روش قاب معادل به روش مستقیم آرماتور مصرفی کمتری مورد نیاز است