هادی امین رسولی

نهشته های دریای ژرف کرتاسه-پالئوسن ناحیه سنندج، غرب ایران، دارای مجموعه گوناگونی از اثرهای فسیلی با حفظ شدگی خوب است. مطالعه اثرهای فسیلی این نهشته ها نشان می دهد که آن ها مشخصه خوبی جهت شناسایی محیط های دریای ژرف هستند. در نهشته های یاد شده تنوع اثرهای فسیلی، ترکیب ایکنوفونا، رفتارشناسی و ریخت شناسی آن ها نشان دهنده ایکنوفاسیس نریتس است. مجموعه اثرهای فسیلی، از پایین توالی به سوی بالای آن، دربردارنده 4 ایکنوسنوس
 Spirorhaphe-Cosmorhaphe، Helminthorhaphe-Cosmorhaphe-Paleodicton، Persichnus-Bergaueria و Scolicia-Helminthopsis است. در این نهشته ها نسبت گرافوگلپتید ها به غیرگرافوگلپتید ها بعنوان معیار اصلی جهت مطالعات ایکنولوژیکی بکار برده شده است. بررسی توالی نشان دهنده کاهش تنوع و فراوانی گرافوگلپتید ها، از پایین به سوی بالای آن، و ساخته شدن نهشته ها در محیط دریای ژرف، از کف حوضه تا شیب قاره، است.