در این مقاله رسوبات بخش شیلی سازند لالون، بخش پنج سازند میلا و سازند های شیرگشت و جیرود در زیر پهنه های ایران مرکزی و البرز از پهنه ایران میانی جهت مطالعه دو اثرجنس پالئوفیکوس و پلانولیتس مورد بررسی قرار گرفتند. هر کدام از این واحدها، حاوی مجموعه آثار فسیل متنوعی می باشند که دو اثرجنس پالئوفیکوس و پلانولیتس از فراوان ترین آنهاست. در مطالعه حاضر، ضمن بحث ایکنوتاکسونومی اثرجنس های پلانولیتس و پالئوفیکوس، تلاش شد تا معیارهای شناسایی این دو اثرجنس بیان شده و مشکلات احتمالی موجود در تشخیص آنها مورد ارزیابی قرار گیرند. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که ویژگی های ساختاری پالئوفیکوس دلالت بر پرشدگی غیرفعال یک سیستم حفره ای باز ساخته شده توسط جانداران شکارچی یا معلق خوار است، درحالیکه ویژگی های پلانولیتس نشان دهنده پس ریزی رسوب در یک حفره موقتی ساخته شده بوسیله جانداران محرک تغذیه کننده از رسوب می باشد. پلانولیتس حفاری بدون آستر است که پرشدگی حفرات با خصوصیات متفاوت بافتی با رسوب سنگ میزبان است، در حالیکه پالئوفیکوس حفرات آستردار پرشده با رسوبات همسان با رسوب اطراف است. همچنین، مجموعه پالئوفیکوس نشان دهنده گسترش مجموعه جانداران فرصت طلب با استراتژی r-selected در شرایط محیطی ناپایدار است؛ در حالیکه مجموعه پلانولیتس دلالت بر گسترش مجموعه جانداران بنتیک با استراتژی k-selected در شرایط پایدار و آرام محیطی می باشد. اثرگونه های تشخیص داده شده پلانولیتس شامل P. montanus، P. terraenovae ، P. annularis و beverleyensis . P و اثرگونه های پالئوفیکوس شامل P. heberti، P. tubularis، P. striatus و P. sulcatus هستند.
