بیان مسئله: قالی و قالیچهها به عنوان بستری جهت انتقال مفاهیم هر دوره از تاریخ و فرهنگ ایران بوده است. جایگاه عناصر خاص و نقشمایهها در قالیها میتوانند مبین اندیشه دورهای باشد که اثر در آن خلق میشود. از جمله عناصری که در دوره قاجار در قالیچههای محرابی رواج گستردهای پیدا میکند تاج است. این عنصر در زیر پیشانی محراب برخی از قالیچههای محرابی دوره قاجار جانشین قندیل یا اسم اعظم خداوند در دورههای پیشین میشود. از ویژگیهای برجسته دیگر این عنصر همنشینی آن با درخت یا گلدان است. در میان قالیچههای دوره قاجار که عنصر تاج در آن جایگاه ویژهای دارد، قالیچهای است که در موزه فرش ایران نگهداری میشود؛ این قالیچه دارای متن کلامی و دیداری است که هر دو به تاجگذاری مظفرالدینشاه اشاره دارند. همچنین در پیشانی محراب عنصر تاج با گل نیلوفر و... همنشین میشود که این پژوهش به دنبال پاسخ به چرایی و چگونگی ارتباط میان نام مظفرالدینشاه، گل نیلوفر و تاج در زیر پیشانی محراب است و در شکل گستردهتر آن به تبیین و تحلیل نشانگان کلامی و دیداری در همنشینی عنصر تاج است. هدف پژوهش: هدف از این پژوهش تحلیل و تبیین نقوش موجود در قالیچه محرابی مظفرالدین شاه با تأکید بر عنصر تاج است. روش پژوهش: این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی است و در آن با روش آیکونولوژی، قالیچه محرابی مظفرالدینشاه در سه سطح بررسی میپردازد. نتیجهگیری: پس از بررسی و تحلیل قالیچه نشان داده میشود با توجه به گفتمان باستانگرایی، تاج در قالیچه هویت متفاوتی مییابد. مطابقت میان تاج کیانی و فرّ کیانی، در این گفتمان و قرارگیری آن در زیر پیشانی محراب محل آیه نور، آن را جانشین نور الهی میسازد. همچنین همنشینی آن با گل نیلوفر، درخت و نام مظفرالدینشاه به اعطای فره الهی به او اشاره دارد. بهعلاوه بر ایجاد حکومت جدید توسط مظفرالدینشاه تأکید میکند.