از گذشته تاکنون، در فراسوی مرزهای کشورمان، هرگاه سخن از هنر ایرانی به میان آمده، نام هنر ارزشمند قالیبافی یا بافندگی در ذهن و بر تارک هنرها، نقش بسته است ـ البته این بدان معنا نیست که دیگرهنرهای سنتی و صنایع دستی، همانند تزئینات معماری و بناهای تاریخی، سفال و سرامیک، نساجی سنتی، رودوزی سنتی و... از ارزش و اعتبار جهانی برخوردار نیستند؛ به این دلیل که قالی و گلیم ایران و همچنین استان کرمان، در عین تنوع و زیبایی، نمادی از آداب، رسوم و فرهنگ ایرانی است؛ گرچه درابتدا جنبه خودمصرفی داشته، ولی به مرور، جنبه تجاری بیشتری نسبت به دیگرهنرها پیدا کرده و قابل عرضه بوده است. در واقع، بعد از یکدهه تحقیق بر دستبافته شهری، عشایری و روستایی استان کرمان، باید گفت؛ والاترین هنر این استان، بافندگی است و کرمان، خالق زیباترین دستبافته ها به شمار می رود. هنر بافندگی در نقاط مختلف، از ویژگی های گوناگونی برخوردار است: بالطبع دستبافته کرمان، نفیس ترین، زیباترین و متنوع ترین دستبافته ایران و جهان به شمار می رود. پرداختن به دستبافته و روند شکل گیری آن، بدون درنظرگرفتن ایلات و طوایف ـ بافندگان ـ این منطقه، کاری بی اساس و بی هویت است؛ درنتیجه (از آنجایی که موضوع این کتاب صرفاً روایت تاریخ نیست)، سعی شد، مدخل قابل قبولی در این رابطه با ایلات همین منطقه پژوهش گردد؛ اگرچه درباره تاریخچه، منشأ و تیره و طایفه هریک اختلاف نظر زیادی وجود دارد. ازطرفی، تشخیص تیره یا طایفه یا ایل بافنده دستبافته، کاری سخت و زمان بر و طاقت فرساست. برای همین، عمده زمان چنین پژوهشی صرف شناسایی و جمع آوری اطلاعات طرح و نقش و نمونه دستبافته هر ایل و طایفه بافنده مناطق مختلف این استان شد، که در کتاب حاضر، بخشی از همین اطلاعات ارزشمند منتشر میشود...