تأثیر صنایع دستی بر توسعه گردشگری و بررسی روابط آن (برهم کنش هنر و گردشگری )موضوع اصلی این سخنرانی ست.میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، از جمله مفاهیمی هستند که به جهت اشتراکات سازمانی، در کنار یکدیگر قرار می گیرند و صنایع دستی یکی از شاخه های میراث فرهنگی بشمار می آید .صنایع دستی یکی از عوامل بسیار موثر در جذب گردشگر است و متقابلا صنعت گردشگری می تواند به رشد و توسعه و گسترش صنایع دستی، و بهبود کیفیت آن کمک می کند. در واقع این گردشگری فرهنگی است که فرصت هایی را بوجود می آورد که افراد متعلق به فرهنگ های گوناگون بتوانند یکدیگر را درک کنند و به غنای فرهنگ یکدیگر پی ببرند. گردشگری نیز از دیدگاه فرهنگی دارای قدمتی طولانی و از زاویه اقتصادی پدیده ای نسباتا جدید در مبادلات بین المللی است که از چنان سرعت و کیفیتی برخوردار بوده که در مدتی بسیار کوتاه توانسته ارقام بزرگی از مبادلات جهانی را به خود اختصاص دهد. کشورهایی که گردشگر بیش تری را پذیرا بوده اند ارزش صادرات صنایع دستی آن کشورها نسبت به دیگر کشورهابالاتر بوده است. رونق تولید و فروش صنایع دستی در مقصدهای گردشگری، یکی از بهترین راه های ارز آوری است و نقش مهمی در کارآفرینی دارد.گردشگری و ارتباط آن با صنایع دستی تابعی سیستمی است از روابط عرضه و تقاضا و طبیعی است که جهت نیل به توسعه گردشگری تعامل صحیح بین این دو پارامتر اهمیت دارد و وارد کردن موضوعات فرهنگی وهنری مانند گردشگری به حیطه اقتصاد، علاوه بر توسعه ،بر تعادل بازار و تامین تعادل اجتماعی تاثیر گذار بوده و تعاملی دوسویه بین گردشگری، فرهنگ و هنرهای مختلف ایجاد می کند.صنایع دستی بخش تفکیک ناپذیری از بدنه فرهنگی هر جامعه بوده که طی هزاران سال تداوم تاریخی داشته و در هر دوره نمود و ظهوری خاص یافته، تکثیر خلاقیت و تنوع نهفته در دست ساخته ها نقش قابل توجهی در زندگی روزمره مردم ایفا نموده و بن مایه این هنرها روح جمعی جامعه را اقناع کرده و همواره دارای وجوه زیبایی شناختی مختص به مردمان آن بوده است.هویت و اصالت اشیاء هنری نقش بسیار مهمی در انتقال نشانه های فرهنگی به گردشگران خارجی دارند و ماهیت صنایع دستی به شکلی است که با هویت و اصالت قومی معادل دانسته می شود. آمیختگی شدید صنایع دستی با سنت ها، عادت ها، بینش سازندگان و نیز تأثیر شدید محیط جغرافیایی و ذوقی سازنده بر آن ها موجب تمایز کامل فراورده های دست ساز می شوند. با توجه به استعدادهای فرهنگی بالقوه ای که انسان در صنایع دستی به ارث گذاشته است، رونق بخشیدن به تولید و فروش صنایع دستی در مقصدهای گردشگری ،معرفی فرهنگ سرزمین مقصد به جامعه مهمان و درآمدزایی و توسعه اقتصادی جامعه محلی را محقق می کند.اهمیت اصالت و هویت صنایع دستی در دنیای کنونی تا حدی است که سازمان یونسکو عنوان مهر اصالت یونسکو را ابداع و تعریف کرده است و به صنایع دستی اصیل اعطا می کند.یکی از مهم ترین اقدامات برای کمک به هماهنگی هرچه بیشتر مابین صنایع دستی و گردشگری اقدام برای طراحی محصول گردشگری است. "طراحی محصول گردشگری در واقع به کارگیری شیوه های مبتکرانه در ایجاد و خلق محصولات متنوع و جذاب مطابق با سلیقه ی گردشگران است. طراحی محصول گردشگری که معمولا بر اساس داشته ها و ویژگی های خاص هر منطقه صورت می گیرد، مهم ترین اصل در صنعت توریسم است. در این میان بازاریابی محصولات صنایع دستی نیازمند فرهنگ سازی، برنامه ریزی و توجه به موانع و مشکلات و ارائه راه کارها در این زمینه است. دانستن و شناختن آنچه گفته شد برای گردشگران لذتی معنوی و فرهنگی به همراه خواهد داشت و این یکی از رسالت های گردشگری در راستای توسعه اقتصادی اجتماعی است ...
