پژوهش حاضر با هدف مقایسه شادکامی، معنای زندگی و سرسختی روانشناختی در زنان بارور و نابارور شهر سنندج صورت گرفت. با توجه به ماهیت موضوع، روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش را زنان شهر سنندج تشکیل داد که در این پژوهش تعداد 197 نفر زن(100 نفر زن بارور و 97 نفر زن نابارور) به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش T2 هتلینگ یا MANOA استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که مقدار F در چهار متغیر(شادکامی38/6، وجود معنا در زندگی25/26، جستجوی معنا در زندگی52/27، سرسختی روانشناختی46/12) از لحاظ آماری معنی دار است. نتایج تحقیق بیانگر این بود که در بین زنان بارور و نابارور از لحاظ همه متغیرها تفاوت وجود داشت و بیش‌ترین میزان تفاوت میانگین‌ها در زنان بارور و نابارور مربوط به متغیر سرسختی روانشناختی بود.
