حسن غریبی

مطالعه حاضر در راستای بررسی اثر‌بخشی خودتعلیمی کلامی بر مسئولیت پذیری، تنظیم هیجان و خودپنداره دانش آموزان پایه ششم شهر مریوان صورت پذیرفته است این مطالعه با توجه به هدف آن از نوع مطالعات کاربردی است و با توجه به شیوه‌ی اجرا این مطالعه شبه آزمایشی به‌صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود،جامعه آماری جامعه آماری تحقیق حاضر را تمامی دانش آموزان ششم ابتدایی شهر مریوان بودند که در سال تحصیلی 402-403 مشغول به تحصیل می‌باشند؛ که تعداد آن‌ها برابر با2300 نفر می‌باشد. و با توجه به فرایند تحقیقات آزمایشی حجم نمونه به صورت تصادفی انتخاب شد که حجم نمونه تحقیق 24 نفر از دانش آموزان ششم ابتدایی شهر مریوان بودندکه در 2 گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به طوریکه این 24 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند به طوریکه در بین تمامی دانش آموزان پایه ششم شهر مریوان 120 پرسشنامه به صورت تصادفی توزیع شدند به گونه ای که از دانش آموزان خواسته شد که اسم خود را روی پرسشنامه ها درج کنند و به آنها اطمینان خاطر داده شد که اطلاعات آنها محرمانه خواهد ماند و در نهایت پس از گرد آوری پرسشنامه 24 نفر از دانش آموزان که در پرسشنامه ها نمره به دست آمده آنها از نمره برش پرسشنامه ها پایین تر بود به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده های تحقیق پرسشنامه های استاندارد مسئولیت‌پذیری دانش آموزان لوئیس (2001)، تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و خودپنداره تحصیلی یسن چن (2004) بودند ، داده های به دست آمده از پرسشنامه ها در دو سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شدند نتایج توصیفی نشان داد که خود تعلیمی کلامی بر مسئولیت پذیری، تنظیم هیجان و خود پنداره تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد به طوری که این تاثیر گذاری در متغیر خودپنداره تحصیلی با توجه به مقدار F به دست آمده آن (80/13) و سطح معنی داری کمتر از 05/0 بیشتر از سایر متغیر ها بوده است