هدف این تحقیق پیش بینی اختلال مدرسه هراسی بر اساس جو مدرسه و اشتیاق تحصیلی با میانجی گری اضطراب اجتماعی در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر جوانرود بود. شیوه این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه و روش توصیفی از نوع همبستگی بود که به سبک پیمایشی انجام شد. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر جوانرود که تعداد آنان 5826 نفر بود، تشکیل دادند، حجم نمونه به واسطه ی فرمول کوکران 360 نفر بدست آمد و روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های هراس از مدرسه بیماهر(????)، جو مدرسه مارینو و اسمینسون(2016)، اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران(2004) و اضطراب اجتماعی ولز(1994) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 26 انجام گرفت و نرمال بودن داده ها با آزمون کلموگروف-اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت و آزمون فرضیه ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و مدل معادلات ساختاری انجام شد. طبق نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون، بین جو مدرسه و اشتیاق تحصیلی با اختلال مدرسه هراسی در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر جوانرود رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که متغیرهای جو مدرسه(روابط دانش آموزان 163/.-=?، روابط دانش آموزان با معلم 032/.-=?، تاکید آموزشی 119/.-=? و ارزش و باورهای مشترک 064/.-=?)، اشتیاق تحصیلی(رفتاری 033/.-=? ، عاطفی 035/.-=? و شناختی 047/.-=? ) و اضطراب اجتماعی( 084/.=?) پیش بینی کننده اختلال مدرسه هراسی دانش آموزان هستند(p<%5). همچنین نتایج تکنیک معادلات ساختاری حاکی از آن بود که اضطراب اجتماعی در پیش بینی اختلال مدرسه هراسی بر اساس جو مدرسه و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر جوانرود نقش میانجی دارد. بنابراین نتایج نشان داد جو مدرسه و اشتیاق تحصیلی با میانجی گری اضطراب اجتماعی توان پیش بینی اختلال مدرسه هراسی در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر جوانرود را دارند.
