هدف: هدف از این پژوهش پیش بینی نگرش به ازدواج در دختران بود بر اساس سبک های فرزندپروری و سازمان شخصیت مادران. روش: پژوهش حاضر از نظر روش توصیفی- پیمایشی با رویکرد همبستگی و از نظر هدف عملی. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر مجرد دانشگاه های پیام نور، آزاد، کردستان و علوم پزشکی) در سنندج در سال تحصیلی 98-1377. در زمان این مطالعه 12000 نفر از آنها وجود دارد. بنابراین، با توجه به در جدول مورگان تعداد 372 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. این در این پژوهش از پرسشنامه های استاندارد سبک فرزندپروری والدین بوری استفاده شد (1991)، سازمان شخصیت کرنبرگ (2002) و نگرش ازدواج مقیاس (براتون و روزن، 1998). به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون رگرسیون چندگانه برای بررسی پیش‌بینی متغیر وابسته بر اساس متغیر مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح خطای 0.05. یافته ها: نتایج نشان می دهد که سبک های فرزندپروری و شخصیت مادران سازمان می تواند نگرش به ازدواج در دختران را پیش بینی کند.نتیجه گیری: بر یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که افزایش سبک های آزادی خواهی و اقتدار منطقه ای و شخصیت مادران سازمان می تواند تأثیر مثبت و مستقیمی بر نگرش دختران خود داشته باشد به سمت ازدواج دارند.
