پژوهش حاضر با هدف بررسی و شناخت پدیدارشناسی مشکلات و چالش‌های کودکان نابینای شهر کرمانشاه انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کودکان نابینای شهر کرمانشاه بود که تعدادشان حدودا 1000 نفر بود، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس حجم نمونه هم تا حد اشباع نظری که 20 نفر بود؛ ادامه یافت. ابزار مصاحبه در این پژوهش مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند بود که به مدت 30 دقیقه برای هر آزمودنی در نظر گرفته شد. مصاحبه ها به روش کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری و انتخابی) به روش تحلیل تم و با استفاده از نرم افزار MAXQDA 2022 انجام شد. نتایج حاصل از مصاحبه ها در قالب 39 کدباز؛ 13 تم فرعی و 4 تم اصلی گزارش شد. تم های فرعی شامل تعارضات و سازگاری، ویژگی های والدین، وابستگی و حمایت، اقتصاد خانوار، نقص در فضا، نقص در امکانات، مدیریت و برنامه ریزی، زیرساخت ها و امکانات، حمایت اجتماعی، مناسبات و روابط اجتماعی، عواطف منفی، مهارت های فردی و انگیزش بودند. با توجه به این نتایج می توان گفت که مسئولان امر می توانند با ارائه طرح هایی کمبودهایی که تا کنون با استناد به تجارب زیسته و همچنین خوداظهاری ها و مراجعه به مدارس در اختیار آنان قرار گرفته است؛ بودجه هایی درخور برای حل مشکلات آموزشی (ایجاد مدارس مقاطع بالاتر در مرکز شهر کرمانشاه) مقرر نمایند تا دانش آموزان بتوانند بدون دغدغه مهاجرت از شهر و دیار به تحصیل بپردازند.
