هدف از پژوهش حاضر پیش بینی قلدری بر اساس سبک های دلبستگی و تاب آوری دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصیلی 96-1395 می باشند که تعداد آنها حدود1334 نفر بودند. نمونه آماری 297 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول مذکور بر اساس نمونه گیری چند مرحله ای و از طریق فرمول کوکران انتخاب شدند.. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس دلبستگی هازن(1987)، تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و مقیاس زورگویی ریجبی و اسلی(1993) می باشد.یافته‌ها با استفاده ار روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن با قلدری در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا و سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با قلدری در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین تاب آوری با قلدری در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. متغیرهای سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی ، سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا و تاب آوری به ترتیب پیش بینی کننده قلدری در دانش آموزان می باشند.
