مقدمه: نوجوانان از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین اقشار جامعه محسوب می‌شوند و پژوهش درباره مسائل روانشناختی آنان حائز اهمیت است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه گرایش به زنانگی-مردانگی با اختلالات شخصیت ضداجتماعی، نمایش و پارانویا در نوجوانان دختر انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان کامیاران در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود که از بین آن‌ها ۳۰۲ نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های گرایش به زنانگی-مردانگی میشل گوگلن (۱۹۹۶) و مقیاس میلون ۳ (۱۹۷۷) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه ۲۳ و روش‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین گرایش به زنانگی و اختلال شخصیت نمایشی با ۰/۲۶ (۰/۰۵>P) و اختلال شخصیت پارانویا با ۰/۲۰ (۰/۰۵>P) همبستگی وجود داشت. همچنین گرایش به زنانگی؛ اختلالات شخصیت ضداجتماعی، نمایشی و پارانویا را به صورت مثبت و معنادار پیش‌بینی می‌کند (۰/۰۵>P، ۳/۹۶۵>F). طبق یافته‌ها بین گرایش به مردانگی و اختلال شخصیت ضداجتماعی با ۰/۲۲ (۰/۰۵>P) و با اختلال شخصیت نمایشی با ۰/۱۹ (۰/۰۱>P) همبستگی وجود داشت. همچنین گرایش به مردانگی؛ اختلالات شخصیت ضداجتماعی، نمایشی و پارانویا را به صورت مثبت و معناداری پیش‌بینی می‌کند (۰/۰۵>P، ۳/۹۱۰ >F). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که گرایش به زنانگی- مردانگی می‌تواند پیش‌بینی کننده اختلالات شخصیت در نوجوانان باشد؛ بنابراین یکی از عوامل روانشناختی مهم در زمینه اختلالات شخصیت محسوب می‌شود.
