امیرعلی صادقی

این تحقیق بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروبیوتیک و اسید آلی بر عملکرد، وزن اندامها، صفات خونی، وضعیت پرزهای روده و جمعیت میکروبی سکوم در جوجههای گوشتی صورت گرفت. آزمایش روی 384 قطعه جوجه گوشتی نر سویهی راس 308 انجام گرفت. این آزمایش با 6 تیمار در 4 تکرار و هر تکرار شامل 16 قطعه جوجه گوشتی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح اسید آلی اندسید 1 (صفر و 1 گرم در کیلوگرم جیره) و 3 سطح پروبیوتیک بر پایه گونههای باسیلوس (صفر، 025/0 و 050/0 گرم در کیلوگرم جیره) بودند. نتایج به دست آمده نشان داد در سن 10 روزگی اضافه وزن بدن و مصرف خوراک در پرندگان دریافت کننده 025/0 گرم پروبیوتیک در کیلوگرم جیره در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (05/0P<). استفاده از 1 گرم درکیلوگرم اسید آلی در تمامی سنین باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (05/0P<). تیمارهای آزمایشی اثر معنیدار بر خصوصیات لاشه درسن 24 روزگی نداشتند (05/0P>). استفاده از 025/0 گرم پروبیوتیک و 1 گرم اسید آلی در کیلوگرم جیره به ترتیب باعث کاهش معنی دار تریگلیسرید و کلسترول سرم در سن 42 روزگی شدند (05/0P<). استفاده از 1 گرم اسید آلی در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنیدار طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت در ژژنوم و طول پرز و عرض پرز در ایلئوم در سن 24 روزگی شد (05/0P<). استفاده از 050/0 گرم پروبیوتیک در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنیدار طول پرز وعرض پرز ایلئوم نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). استفاده از 1 گرم اسید آلی در کیلوگرم جیره و 050/0 گرم پروبیوتیک در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنیدار طول پرز ژژنوم، طول و عرض پرز ایلئوم نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). استفاده از سطح 1 گرم اسید آلی در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنیدار تعداد کلنی لاکتوباسیلوس سکوم شد (05/0P<) و مخلوط پروبیوتیک و اسید آلی باعث افزایش تعداد کلنی لاکتوباسیلوس نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). تیمارهای آزمایشی تاثیر معنیدار بر تعداد کلنی کلی فرم نداشتند (05/0P>). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از 1 گرم در کیلوگرم اسید آلی مورداستفاده در مطالعه حاضر باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک، وضعیت پرزهای روده و کلسترول سرم شد و استفاده از مخلوط 050/0 گرم پروبیوتیک و 1 گرم اسید آلی در کیلوگرم جیره موجب بهبود ضریب تبدیل خوراک و وضعیت پرزهای ایلئوم شد.