امیرعلی صادقی

این تحقیق در قالب چند آزمایش و جهت ارزیابی اثر عصاره های الکلی پیاز، سیر و سرخارگل و پودر برگ گیاه توت فرنگی و موسیر و نیز پودر گیاه خوشاریزه و خرفه بر عملکرد جوجه های گوشتی انجام گردید. در یکی از آزمایشها ، تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه کاب 500 به طور تصادفی به پنج تیمار اختصاص یافتند که عبارت بودند از جیره پایه بر پایه ذرت و سویا به عنوان شاهد، جیره پایه حاوی عصاره سیر، سرخارگل یا پیاز به میزان 150 میلی گرم در کیلوگرم و جیره حاوی مخلوط سه عصاره سیر، سرخارگل و پیاز با دوز یکسان (هرکدام به میزان 100 میلی گرم در کیلوگرم جیره). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن عصاره های سرخارگل، سیر، پیاز و مخلوط سه عصاره به جیره جوجه های گوشتی اثر معنی داری بر وزن جوجه ها در سنین 10، 22 و 49 روزگی نداشتند (05/0 p). در سنین 23 تا 49 و 1 تا 49 روزگی مصرف عصاره سیر موجب کاهش مصرف خوراک نسبت به سایر تیمارها شد (05/0> p). استفاده از عصاره های سیر، سرخارگل، پیاز و مخلوط سه عصاره اثر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک جوجه ها در سنین 1 تا10 و 11 تا 22 روزگی نداشت (05/0 < p)، لیکن در سنین 23 تا 49 و 1 تا 49 روزگی عصاره سیر ضریب تبدیل خوراک را در جوجه ها در مقایسه با تیمار عصاره سرخارگل و پیاز بهبود داد (05/0>p ). در آزمایش دیگر، در این آزمایش از 336 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره بر پایه ذرت و سویا به عنوان شاهد و جیره های حاوی 5/0 و 1گرم در کیلوگرم پودر برگ توت فرنگی، 5/0 و 1 گرم در کیلوگرم پودر غده موسیر و مخلوط پودر برگ توت فرنگی و غده موسیر هر کدام به میزان 5/0 گرم در کیلوگرم بود. نتایج نشان داد در سن 22 روزگی میانگین وزن بدن در پرندگان دریافت کننده 5/0 گرم در کیلوگرم مخلوط پودر برگ توت فرنگی و غده موسیر در مقایسه با گروه شاهدبالاتر بود (05/0>P).متوسط مصرف خوراک از 11 تا 22 روزگی در پرندگانی که با 1گرم در کیلوگرم پودر برگ توت فرنگی تغذیه شده بودند نسبت به پرندگان گروه شاهد بالاتر بود (05/0>P). ضریب تبدیل خوراک در کل دوره پرورش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). در