امیرعلی صادقی

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف ال ترئونین در جیره های کم پروتئین، بر عملکرد، سیستم ایمنی و متابولیت های خونی جوجه های گوشتی 1 تا 42 روزه طراحی و انجام گردید. این مطالعه به روش فاکتوریل 3*3 با طرح پایه کاملاٌ تصادفی و با استفاده از 360 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه رأس 308 انجام شد. جوجه ها در 9 تیمار با 4 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه گوشتی با روش قفس پرورش داده شدند. مکمل ال ترئونین در سطوح 100، 110 و120 درصد نیاز بر اساس کاتالوگ نژادی و پروتئین مورد نیاز بر اساس NRC در سه سطح 90، 95 و100 درصد در جیره ها اعمال شد. نتایج آزمایش نشان داد که با افزودن 110 و 120 درصد مکمل ال ترئونین به جیره عملکرد افزایش(P<0/05)، مصرف خوراک کاهش(P<0/05) و ضریب تبدیل بهبود یافت و با کاهش پروتئین تا سطح 95 درصد سبب کاهش وزن بدن و خوراک مصرفی شد، همچنین چربی محوطه بطنی نیز با اضافه کردن ال ترئونین به جیره کاهش یافت(P<0/05). وزن اندام های لنفاوی ومیزان گوشت ماهیچه سینه تحت تأثیر مکمل ال ترئونین و کمبود پروتئین قرار نگرفت. تزریقSRBC به جوجه ها در دو نوبت و در سن 14 و29 روزگی صورت گرفت که در تیتر اولیه تولید آنتی بادی IgGو IgM علیه گلبول های قرمز گوسفندی تفاوت معنی داری وجود نداشت(P>0/05). افزودن مکمل ال ترئونین موجب افزایش (P<0/05) غلظت آنتی بادی کل شد. در تیتر ثانویه کاهش سطح پروتئین سبب کاهش IgG و افرایش غلظت آنتی بادی کل گردید. با این وجود ترئونین سبب افزایش IgG گردید(P<0/01). همچنین نسبت هتروفیل به لنفوسیت تحت تأثیر قرار نگرفت. افزودن مکمل ال ترئونین به جیره سبب افزایش مقاومت جوجه ها به بیماری نیوکاسل در هر دو تیتر اولیه و ثانویه شد اما در تیتر ثانویه از نظر آماری نزدیک به معنی داری بود (P=0/56). غلظت گلوکز تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت اما غلظت آلبومین و LDL با افزودن ال ترئونین تفاوت معنی داری داشتند(P<0/01) و به ترتیب افزایش و کاهش یافت. غلظت تری گلیسرید، کلسترول، اسید اوریک و HDL با کاهش پروتئین و افزودن سطوح مختلف ال ترئونین کاهش و تفاوت معنی دار(P<0/01) پیدا کردند. این نتایج در پایان نشان داد که با اضافه کردن ال ترئونین و کاهش پروتئین جیره می توان خوراک جوجه ها را به صورت بهینه تر و اقتصادی فرموله کرد و سیستم ایمنی را نیز بدون تأثیرات جانبی (در محدوده ی آزمایشات ا