امیرعلی صادقی

این آزمایش برای بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف آنزیم فیتاز بر عملکرد، ویژگی های کیفی تخم مرغ، قابلیت هضم مواد مغذی، وضعیت خاکستر،کلسیم و فسفر استخوان درشت نی و متابولیت های سرم خون با استفاده از 576 قطعه مرغ تخم گذار سویه ی لوهمن (ال اس ال لایت) در دوره سنی42 تا 73 هفتگی در قالب طرح کاملاً تصادفی در هشت تکرار و هر تکرار شامل 9 قطعه انجام گرفت. جیره های آزمایشی بر پایه ذرت-سویا شامل جیره کنترل مثبت (40/0 فسفر قابل دسترس و بدون فیتاز) و 7 جیره کنترل منفی (با سطح فسفر قابل دسترس 15/0 درصد) مکمل شده با سطوح مختلف آنزیم فیتاز (صفر، 300، 750، 1875، 5/4687، 75/11718 و 875/29296 واحد آنزیم فیتاز در کیلوگرم جیره) بودند. نتایج نشان داد که کاهش سطح فسفر قابل دسترس جیره از 4/0 به 15/0 درصد موجب کاهش وزن تخم مرغ، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، سطح پوسته، سطح فسفر سرم در سن 59 هفتگی و قابلیت هضم فسفر در سن 75 هفتگی گردید (05/0>p). کاهش سطح فسفر جیره موجب افزایش درصد تولید تخم مرغ، توده تخم مرغ تولیدی و ضخامت پوسته گردید (05/0>p)، در حالیکه کلسیم سرم، معدنی شدن استخوان درشت نی و صفات لاشه در سن 76 هفتگی تحت تاثیر کاهش سطح فسفر قابل دسترس جیره قرار نگرفت (05/0p)، در حالیکه وزن پوسته تخم مرغ به صورت منفی تحت تاثیر افزودن آنزیم فیتاز به جیره قرار گرفت (05/0>p). نتایج نشان داد که مقادیر متابولیت های سرم از جمله کلسیم، فسفر، آلبومین، پروتئین و اسید اوریک، میزان خاکستر، کلسیم و فسفر استخوان درشت نی و وزن نسبی اجزاء لاشه در سن 76 هفتگی تحت تاثیر افزودن فیتاز به جیره قرار نگرفت. بطورکلی نتایج بیانگر پتانسیل افزودن آنزیم فیتاز به جیره مرغان تخمگذار در بهبود صفات عملکردی می باشد، بدون اینکه صفات کیفی تخم مرغ تولیدی یا قابلیت استفاده از فسفر و کلسیم جیره تحت تاثیر افزودن آنزیم فیتاز به جیره قرار گیرد.