به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر روی میزان پروتئین دانه، درصد روغن و عملکرد دانه ذرت (Mv 500) آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1391- 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام گرفت.در این آزمایش آبیاری در دو سطح شامل آبیاری کامل و تنش در مرحله گلدهی در کرت های اصلی قرار گرفتند و سطوح کودی شامل 100 درصد کود شیمیایی، 100 درصد کود شیمیایی + ریز مغذی ها، بیوسوپرفسفات + نیتروکسین، بیوسوپرفسفات + نیتروکسین + ریز مغذی ها، 50 درصد کود شیمیایی + بیوسوپر فسفات، 50 درصد کود شیمیایی + بیوسوپرفسفات + نیتروکسین و شاهد بدون کود به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند.نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد تنش خشکی باعث افزایش پروتئین دانهو کاهش درصد روغن و عملکرد دانه می شود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده ها بیانگر آن است که بیش ترین درصد پروتئین دانه مربوط به تیمار مصرف 100 درصد کود شیمیایی + ریزمغذی تحت شرایط تنش خشکی و بیشترین درصد روغن مربوط به تیمار 100 درصد کود شیمیایی تحت شرایط آبیاری کامل می باشد. بیش ترین عملکرد دانه نیز مربوط به تیمار 100 درصد کود شیمیایی + ریزمغذی بود.
