غلامرضا حیدری

به‌منظور بررسی اثر مقادیر کودهای ورمی‌کمپوست و شیمیایی بر برخی صفات کمّی و کیفی سه رقم ذرت، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1401در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گریزه سنندج اجرا شد. پنج سطح مختلف کود شامل شاهد (عدم مصرف کود)، 5 تن ورمی‌کمپوست در هکتار، 75/3 تن ورمی‌کمپوست در هکتار + 25 درصد کود شیمیایی توصیه‌شده، 5/2 تن ورمی‌کمپوست در هکتار + 50 درصد کود شیمیایی توصیه‌شده، و 100 درصد کود شیمیایی توصیه‌شده (150 کیلوگرم اوره در هکتار + 200 کیلوگرم سوپرفسفات در هکتار + 50 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار) به کرت‌های اصلی و سه رقم ذرت شامل SC 704، ZP 600 و والبوم به کرت‌های فرعی اختصاص یافتند. بیشترین مقادیر نیتروژن، فسفر، روغن، نشاسته و عملکرد دانه در تیمار 5/2 تن ورمی‌کمپوست در هکتار + 50 درصد کود شیمیایی توصیه‌شده مشاهده گردید. در بین ارقام مورد مطالعه، از نظر عملکرد دانه و علوفه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد، ولی میزان روغن و نشاسته دانه در رقم SC 704 بیشتر از سایر ارقام بود. بیشترین درصد و عملکرد پروتئین علوفه سیلویی در تیمار 100 درصد کود شیمیایی توصیه‌شده به‌دست آمد. علاوه‌براین، بالاترین درصد خاکستر علوفه سیلویی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در تیمار 5/2 تن ورمی‌کمپوست در هکتار + 50 درصد کود شیمیایی توصیه‌شده حاصل گردید. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار 5/2 تن ورمی‌کمپوست در هکتار + 50 درصد کود شیمیایی توصیه‌شده از لحاظ اکثر صفات مرتبط با کیفیت و عملکرد دانه و علوفه نسبت به سایر تیمارهای کودی برتری داشت.