غلامرضا حیدری

این آزمایش جهت بررسی تاثیر الگوهای کشت خالص و مخلوط سیاهدانه (Nigella sativa L.) و شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) بر زیست توده علف های هرز انجام شد. تیمار های آزمایش شامل سری های جایگزینی 50%سیاهدانه + 50% شنبلیله، 25% سیاهدانه + 75% شنبلیله، 75% سیاهدانه + 25% شنبلیله، و سری-های افزایشی 100%سیاهدانه + 5/12% شنبلیله، 100% سیاهدانه +25% شنبلیله، 100% سیاهدانه + 5/37% شنبلیله، 100% سیاهدانه + 50% شنبلیله و کشت خالص آن ها بود. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد اثر الگوهای کشت بر تعداد، وزن تر و وزن خشک علف های هرز در سطح یک درصد معنی دار بود، به طوری که بیشترین و کمترین مقادیر آنها به ترتیب مربوط به تیمار خالص سیاهدانه و تیمار افزایشی 100% سیاهدانه + 50% شنبلیله بود. الگوهای افزایشی در مقایسه با الگوهای جایگزینی تاثیر بیشتری در کنترل علف های هرز داشتند. بنابراین به نظر می رسد انتخاب الگوی افزایشی 100% سیاهدانه + 50% شنبلیله می-تواند در مدیریت پایدار علف های هرز موثر باشد.