فرهاد وفایی

با توجه به شرایط حاکم بر کشور در سنوات اخیر و ایجاد بحران های پیاپی نظیر پاندمی کرونا، تحریم های اقتصادی، بحران ارزی و کاهش ارزش پول ملی و .... و لزوم تاب آوردن کسب‌وکارهای کوچک و متوسط به‌عنوان ستون فقرات اقتصاد جامعه دربرابر این بحران ها و ایضاً نامگذاری سال 1401 به نام سال تولید، دانش‌بنیان و اشتغال آفرین برآن شدیم، با در نظر گرفتن تاثیر متغیرهای یادگیری، جوخلاق و نوآوری بر تاب آوری که به صورت منفرد یا جمعی از عناصر ذاتی هر کسب‌وکار دانش‌بنیانی می باشند؛ به بررسی عوامل موثر بر ظرفیت تاب آوری شرکت های کوچک و متوسط با تمرکز بر شرکت های دانش‌بنیان در پژوهش حاضر بپردازیم. جامعه ی پژوهش حاضر شرکت های دانش‌بنیان شهرک های صنعتی استان کرمانشاه به تعداد 64 شرکت از انواع نوپا و تولیدی نوع اول و دوم می باشد. از این میان تعداد اعضای هیئت‌مدیره‌ی آنها در سال 1401 تعداد 170 نفر مشخص‌شد و به منظور سنجش متغیرهای یادشده به ترتیب از پرسشنامه های Wijand et al. (2012), Koval (2013), Coles and Rundenbrook (2007) and Connor and Davidson (2009). استفاده گردید. تعداد 118 پرسشنامه مطابق با حجم نمونه بدست آمده از فرمول کوکران توزیع گردید و داده های بدست امده بعد از سنجش پایایی توسط آزمون آلفای کرونباخ که نتایج آن بالای 70 بدست آمد توسط نرم افزار اسمارت پی ال اس تحلیل گردید که بجز یکی از فرضیات، الباقی فرضیات پزوهش تایید گردید و نتیجه بعمل آمد که جو خلاق، نوآوری هر کدام بطور مثبت و معناداری با تاب آوری ارتباط داشته و نوآوری بعنوان متغیر میانجی رابطه مثبت و معناداری در بین یادگیری و جو خلاق بعنوان متغیرهای مستقل و تاب آوری به‌عنوان متغیر وابسته دارد.