دانشگاه ها نقش مهمی در ارتقاء پایداری ایفا می کنند و تعداد زیادی از ذینفعان انتظار دارند که آن ها سازمان های پایدار باشند. با این حال، این تنها زمانی می تواند محقق شود که عوامل کلیدی برای دستیابی به این هدف مهم شناسایی شوند. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل کلیدی موفقیت دانشگاه پایدار است. فرآیند انجام این پژوهش شامل سه مرحله، شناسایی عوامل کلیدی موفقیت با استفاده از روش فراترکیب، طراحی مدل با استفاده از روش مدلسازی ساختاری – تفسیری (ISM) و اولویت بندی عوامل با بهره گیری از روش فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP) است. این پژوهش از نوع آمیخته (کیفی و کمی) است. جامعه آماری اول شامل مقالات معتبر در سایت های خارجی و جامعه آماری دوم متشکل از خبرگان و مدیران دانشگاه است. در ابتدا با بررسی مقالات تعداد 574 کد باز استخراج که در قالب 36 کد محوری و 9 مقوله (حاکمیت و فرهنگ دانشگاه، فعالیت های اجتماعی – مشارکتی، فعالیت های آموزشی، فعالیتهای پژوهشی و یادگیری، فعالیت های زیست محیطی، ذینفعان و منابع، مدیریت دانش، IT و کیفیت، دولت و روابط بین المللی و نظارت و ارزیابی عملکرد) دسته بندی شدند. در ادامه برای طراحی مدل این 9 عامل کلیدی پرسشنامه ای تهیه و در اختیار خبرگان قرار گرفت که عامل دولت و روابط بین المللی به عنوان عامل تأثیرگذار بر سایر عوامل شناخته شد. وزن و اولویت عامل ها با روش فرآیند تحلیل شبکه ای تعیین شد که فعالیتهای پژوهشی و یادگیری با بیشترین وزن در اولویت اول، فعالیت های آموزشی، فعالیت های اجتماعی – مشارکتی، نظارت و ارزیابی عملکرد، ذینفعان و منابع، مدیریت دانشIT و کیفیت فعالیت های زیست محیطی و دولت و روابط بین المللی به ترتیب در اولویتهای بعدی قرار گرفتند.
