این مطالعه از منظر تجربه گردشگر به بررسی ترجیح برند مقصد می پردازد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش تجربه گردشگر بر روی ترجیح برند شهر سنندج است. با بررسی و مطالعه پیشینه پژوهش و مبانی نظری دو مدل برای پژوهش ارائه شد که در آن به نقش تجربه گردشگر در ترجیح برند مقصد با در نظر گرفتن ارزش ویژه برند مقصد به عنوان میانجی، هم چنین ضمن تفکیک مؤلفه های ابعاد تجربه گردشگر (حسی، عاطفی، فکری، رفتاری) تأثیر آن بر ارزش ویژه برند شهر سنندج نیز پرداخته شده است. یک مطالعه تجربی برای آزمایش مدل نظری انجام شد. همچنین ابزار تحقیق را پرسشنامه تشکیل داده است. داده ها به صورت آنلاین در شبکه های اجتماعی جمع آوری شده و اطلاعات مربوط تجارب گردشگر و اثرات آن بر ارزش ویژه برند مقصد و ترجیح برند مقصد را شامل می شود. یافته ها نشان می دهد که تجربه گردشگر و ارزش ویژه برند مقصد کاتالیزورهای مهمی برای ترجیح دادن برند مقصد هستند. در واقع ابعاد تجربه گردشگر (حسی، عاطفی و رفتاری) تأثیری مثبت بر ارزش ویژه برند مقصد دارند، همچنین نتایج نشان می دهد که ارتباط مثبت و معناداری بین ارزش ویژه برند مقصد و ترجیح برند مقصد وجود دارد. پس می توان گفت که ارزش ویژه برند مقصد بین تجربه گردشگر و ترجیح برند مقصد تأثیر مثبت می گذارد. نتایج این پژوهش می تواند برای فعالان حوزه گردشگری و گردشگران و پژوهشگران مفید باشد. همچنین در پایان پژوهش، پیشنهاد هایی برای پژوهش های آتی ارائه شده است.
