میوه انگور، میوه ای با فعالیت فیزیولوژیکی کم می باشد که حاوی بعضی ریزمغذی های ضروری و مقادیر زیادی مواد زیست فعال فنولی و آنتوسیانین ها بوده و در جلوگیری از تنش اکسایشی، سرطان و بیماری های قلبی نقش دارد. پوسیدگی قارچی و کاهش کیفیت از مهم ترین عوامل محدود کننده عمر ماندگاری میوه انگور هستند. اخیرا، استفاده از پوشش های بیوپلیمرها و اسانس های گیاهی به عنوان نگهدارنده های طبیعی و مشتری پسند برای کنترل پوسیدگی و حفظ کیفیت میوه ها بسیار حایز اهمیت است. در این مطالعه، اثر پوشش های کیتوزان، نانوکیتوزان و اسانس بنه بر کیفیت پس از برداشت میوه انگوررقم رشه (Vitis Vinifera cv.Rasheh) در قالب دو آزمایش جداگانه بررسی شد. آزمایش اول در قالب چهار تیمار ( پوشش کیتوزان 1 درصد، نانوکیتوزان 2/0 درصد، اسید استیک 5/0 درصد و آب مقطر (شاهد)) و آزمایش دوم نیز در قالب 5 تیمار ( کیتوزان-اسانس، نانوکیتوزان-اسانس، اسانس بنه 1200ppm، تویین 1 درصد و آب مقطر (شاهد)) اجرا شد. پس از اعمال تیمارها برخی ویژگی های میکروبی، فیزیکوشیمیایی و حسی میوه در طول 8 هفته نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی90 درصد اندازه گیری شد. در آزمایش اول، میزان رشد کپک و مخمر و باکتری های مزوفیل هوازی و درصد پوسیدگی در تیمار کیتوزان در پایان دوره نگهداری نسبت به سایر تیمارها کمتر بود؛ همچنین در این تیمار سفتی بافت، مواد جامد محلول، ویتامین ث و میزان فعالیت ضداکسایشی بیشتر از سایر تیمارها بود. پوشش نانوکیتوزان دارای بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز بود و موجب کاهش بیشتر فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز گردید. در شمارش باکتری های سرمادوست، اسیدیته قابل تیتراسیون، آنتوسیانین و فنول کل اختلافی بین تیمارهای کیتوزان و نانوکیتوزان مشاهده نشد. در آزمایش دوم، تیمار کیتوزان-اسانس سبب کاهش رشد کپک و مخمر و افزایش فعالیت ضداکسایشی شد. بالاترین محتوای مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، آنتوسیانین و مقدار فنول کل درتیمار نانوکیتوزان-اسانس مشاهده شد. تیمارهای کیتوزان-اسانس و نانوکیتوزان-اسانس سبب کاهش رشد باکتری های مزوفیل هوازی و درصد پوسیدگی و نیز حفظ سفتی میوه نسبت به سایر تیمارها شدند. اختلاف معناداری میان تیمارها در تعداد باکتری های سرمادوست مشاهده نشد. کمترین میزان ویتامین ث در تیمار شاهد مشاهده شد.
