آستازانتین کاروتنوئیدی است با خاصیت آنتی اکسیدانی قوی که در جلوگیری از بیماری و تقویت سلامتی نقش دارد. کاروتنوئیدها، حلالیت ناچیزی در آب دارند و به صورت متبلور بوده و به همین دلیل زیست فراهمی پایینی نیز دارند. همچنین در حین فراوری و انبارداری غذا، نسبت به تنش های فیزیکوشیمیایی حساس هستند. سامانه حامل های لیپیدی نانوساختار (NLC)، یک نانوامولسیون روغن در آب (O/W) است که بخش عمده فاز لیپیدی آن چربی بوده و در بعضی شرایط، معایب حامل های دیگر را رفع می کند و مزایای آن ها را دارد. در این تحقیق به منظور بهبود دادن کاربرد، زیست فراهمی و پایداری آستازانتین در غذاهای بر پایه آب و نوشیدنی های شفاف/نیمه شفاف، فرمول حامل های لیپیدی نانوساختار حاوی آستازانتین با لیپیدهای گلیسریل بهینات و اولئیک اسید و امولسیفایرهای توین 80 و لسیتین، با پایداری فیزیکی و شیمیایی مناسب، طراحی شد. سپس اثر شرایط نگهداری، pH، قدرت یونی، تیمار حرارتی، شیره معده شبیه سازی شده و چرخه انجماد- خروج از انجماد بر پایداری فرمول بررسی شد. سپس کارایی فرمول در انتقال آستازانتین به داخل نوشیدنی های مدل (محلول های حقیقی)، شبه واقعی(آب پنیر- فراپالایش) و واقعی(آبجو بدون الکل) مطالعه شد.
