مانانان ها همی سلولزهایی خطی یا شاخه دار بوده که اسکلت آن متشکل از واحدهای β-D-مانوپیرانوز متصل شده با پیوندهای گلیکوزیدی β1→4 است. مانان ها اکثراً هتروپلی ساکارید بوده و بر اساس حضور دیگر قندها در آن ها به 4 دسته مانان های خالص، گالاکتومانان ها، گلوکومانان ها و گالاکتوگلوکومانان ها تقسیم می شوند. مانان ها از گیاهان(مانند غده های کنجاک، دانه های گوار، لوبیای لوکاست و غده های ارکیده) و ریزاندامگان(مثل مخمر) قابل استحصال بوده و به عنوان بیوپلیمرهای زیست تخریب پذیر و غیرسمی در صنایع غذایی، دارویی، آرایشی و نساجی کاربرد زیادی دارند. این هیدروکلوئیدها در صنایع غذایی به عنوان عوامل فیلم یا پوشش خوراکی، اصلاح گر بافت(افزایش دهنده ویسکوزیته/ژل کننده)، پایدارکننده، امولسیفایر، سفیدکننده قهوه و غیره کاربرد دارد. مانان ها، همچنین بعنوان پربیوتیک و فیبر رژیمی اثرات سلامتی بخش دارند. گلوکومانان ها مهم ترین جزء ثعلپ، همان غده های خشک و پودر شده بعضی از گیاهان ارکیده، بوده که در نوشیدنی ثعلپ و بستنی باعث بهبود خواص فیزیکی و حسی می شوند. ثعلپ به عنوان افزودنی و نیز فیلم/پوشش خوراکی در بسیاری از محصولات غذایی قابل استفاده است. این مطالعه انواع مانان ها و نیز حضور و اهمیت آن ها را در ثعلپ مرور می کند.
