سنگ های ساب والکانیک واقع در جنوب غرب اراک بخشی از توده های نفوذی پهنه سنندج- سیرجان را تشکیل می دهند که از سنگ های داسیتی تشکیل شده اند. این داسیت ها از لحاظ کانی شناسی عمدتا از پلاژیوکلاز، کوارتز، الکالی فلدسپار، بیوتیت و مقدار کمی آمفیبول پارگازیت ( در انکلاو) و همچننی کانی های فرعی زیرکن و اپاتیت تشکیل شده اند. شواهد پتروگرافی مانند آپاتیت سوزنی، بیوتیت تیغه ای، آمفیبول پارگازیتی در انکلاوها، منطقه بندی پلاژیوکلازها، بافت میان بارهای الکالی فلدسپار، بافت غربالی، حاشیه انحلالی، حضور لخته های بیوتیت و تجمع کانی های مافیک همگی دلالت بر اختلاط ماگمایی دارند. نتایج تجزیه میکروپروب فلدسپارهای این سنگ ها نشان می دهد که طیف ترکیب شیمیایی پلاژیوکلازها در آنکلاوها از آندزین تا بیتونیت و در ریوداسیت میزبان از اولیگوکلاز تا لابرادوریت در تغییر است و منطقه بندی نوسانی نشان می دهد.
