فاطمه سرجوقیان

توده های نفوذی مهرآباد واقع در جنوب شرق اردستان، با سن تقریبی الیگوسن- میوسن، در بخش میانی کمربند ماگمایی ارومیه - دختر جای گرفته اند. این توده ها با ترکیب سنگ شناسی گرانیت، گرانودیوریت، تونالیت و کوارتز مونزودیوریت، در سنگ های آتشفشانی ائوسن منطقه تزریق شده اند. توده های نفوذی مورد مطالعه با ماهیت کالک آلکالن و متا آلومین تا جزئی پرآلومین، جزو سنگ های گرانیتوئیدی نوع I محسوب می شوند. الگوی تغییرات عناصر کمیاب و کمیاب خاکی بهنجار شده به کندریت و گوشته اولیه بیانگر غنی شدگی این سنگ ها ازLREE و LILE نسبت به HREE و HFSE و وجود آنومالی منفیEu ، Nb، Tiو P در نمونه های مورد مطالعه است. این امر در کنار موقعیت نمونه ها بر روی نمودارهای مختلف تمایز محیط تکتونیکی، حاکی از شکل گیری سنگ های مورد مطالعه در محیطی مرتبط با فرورانش در حاشیه فعال قاره ای است. شواهد ژئوشیمیایی مانند مقادیر بالای SiO2، مقادیر کم Mg# و عناصر انتقالی و همچنین میانگین نسبت های Nb/La، Nb/Ta، Ti/Zr، Nb/Ce و (La/Sm)n و نمودارهای تفکیک کننده خاستگاه ماگمایی، گویای آن است که پوسته زیرین با ترکیب متابازالتی، متاتونالیتی و آمفیبولیتی نقش مهمی در تشکیل توده گرانیتی مهرآباد بازی کرده است که در اثر گرمای ایجاد شده ناشی از ذوب بخشی گوشته در زون فرورانش، حاصل شده اند.