توده گرانیتوئیدی نصرند در جنوب شرق اردستان با ترکیب سنگ شناسی گرانیت و گرانودیوریت، پس از ائوسن در داخل سنگ های آتشفشانی ائوسن تزریق شده و با دایک های دلریتی دارای روندهای شمال غربی- جنوب شرقی قطع شده است. سنگ های گرانیتی دارای بافت های دانه ای، پرتیتی، گرانوفیری و پوئی کلیتیک می باشند. برخی پلاژیوکلازها بافت غربالی و زونینگ نشان می دهند و در برخی نمونه ها نیز شاهد حضور دو نسل مختلف پلاژیوکلاز می باشیم. وجود بافت های غیر تعادلی مشخص در سنگ های گرانیتی حاکی از آن است که علاوه بر فرایند تفریق بلوری، اختلاط ماگمایی نیز در شکل گیری و تحول آن ها نقش داشته است. از بررسی نحوه توزیع اندازه بلورها (CSD) برای ارزیابی شرایط تبلور و فرایندهای ماگمایی موثر در تشکیل سنگ های منطقه استفاده شده است. روند افزایشی اندازه بلورهای فلدسپار در روی نمودارهای نیمه لگاریتمی تغییرات اندازه در برابر چگالی جمعیتی کانی ها، نشان دهنده عملکرد تبلور و تفریق بلوری است و در عین حال وجود شکستگی و انحنا در نمودارهای نیمه لگاریتمی تغییرات چگالی تجمعی بلورهای پلاژیوکلاز و ارتوکلاز در برابر اندازه آن ها، موید عملکرد فرایند اختلاط ماگمایی در حین شکل گیری نمونه ها به خصوص گرانیت ها است. در ضمن روند تغییرات Rb در برابر Rb/Sr و روند افزایشی Nb در برابر Nb/Y در کنار سایر داده های ژئوشیمیایی، تایید کننده وقوع فرایند اختلاط ماگمایی در این سنگ ها است.
