توده گرانیتوئیدی کوه دم به سن ائوسن بالایی بخشی از ماگماتیسم گسترده ارومیه-دختر در زون ایران مرکزی به شمار می آید. این توده از لحاظ سنگ شناسی در برگیرنده طیف وسیعی از سنگ های نفوذی اسیدی شامل گرانودیوریت، مونزوگرانیت، مونزونیت کوارتزدار و سنگ های حدواسط شامل دیوریت، دیوریت کوارتز دار، مونزودیوریت و مونزودیوریت کوارتزدار است. سنگ های حدواسط به صورت نواری منقطع در حاشیه توده نفوذی و در اطراف بخش های اسیدی رخنمون دارند. بر اساس مطالعات صحرایی، پتروگرافی و ژئوشیمیایی، سنگ های توده نفوذی کوه دم در زمره گرانیتوئیدهای نوع I قرار دارند. این سنگ ها دارای ماهیت کالک آلکالن پتاسیم دار و از نوع متاآلومین هستند. الگوی تغییرات عناصر کمیاب نرمالایز شده به کندریت و گوشته نشان دهنده غنی شدگی این سنگ ها از LREE و LILE، تهی شدگی آنها ازHREE و HFSE و وجود آنومالی منفیEu ،Ba ،Nb ،Ti ، Sr و P در اکثر نمونه ها است که این امر در کنار موقعیت نمونه ها بر روی نمودارهای مختلف تمایز محیط تکتونیکی، حاکی از شکل گیری سنگ های مورد مطالعه در محیطی مرتبط با فرورانش در حاشیه فعال قاره ای است. با توجه به ترکیب پتاسیک نمونه ها، فراوانی بالای La PPm) 24 >) و شواهدی همچون غنی شدگی سنگ ها از عناصر LILE و Pb در کنار آنومالی منفی HFSE و Ba به نظر می رسد ذوب پوسته زیرین، عامل مهمی در منشاء ماگمای سازنده گرانیتوئیدهای کوه دم به شمار می آید.
