توده گرانیتوییدی گوشه در جنوب شرق بروجرد قراردارد. این توده نفوذی به سن ائوسن پایانی بخشی از پهنه سنندج سیرجان محسوب می شود. منطقه مورد مطالعه از لحاظ سنگ شناسی دارای ترکیب گرانیت، گرانودیوریت وآنکلاوهای میکروگرانولار واقع در آن گرانودیوریت تا کوارتزمونزودیوریت هستند. با توجه به مطالعات پتروگرافی از شواهد اختلاط ماگما در مقیاس میکروسکوپی می توان به حاشیه انحلالی و منطقه بندی در پلاژیوکلازها، بافت غربالی ، نسل های متفاوت پلاژیوکلاز، لخته های مافیک، بیوتیت تیغه ای و بافت میان بار آلکالی فلدسپار اشاره کرد که نشان دهنده شرایط ناپایدار و عدم تعادل در محیط تبلور بوده که احتمالا در اثر صعود سریع ماگماویا فرایند اختلاط ماگما ایجاد شده است . نتایج تجزیه میکروپروپ فلدسپارها دراین سنگ ها نشان می دهدکه طیف ترکیب شیمیایی پلاژیوکلازها از آلبیت تا الیگوکلازتغییر می کند و منطقه بندی نوسانی را نشان می دهندو تغییر ترکیب آنها نوسانی و با تفریق ماگمایی سازگاری ندارد.
