توده گرانیتوئیدی نصرند واقع در 40 کیلومتری روستای شهراب در جنوب شرق اردستان، با روند شمال غرب- جنوب شرق به درون سنگ های آتش فشانی الیگومیوسن تزریق شده است. این توده پس از جایگزینی مورد هجوم دایکهای دیوریتی و گابرویی با روند شمال غربی-جنوب شرقی قرار گرفته است. این دایکها متاآلومین بوده و از لحاظ فراوانی P2O5 مشابه گرانیتهای نوع I می باشد. نمودارهای بهنجار شده این سنگها نسبت به گوشته اولیه و کندریت بیانگر غنی شدگی آنها از عناصر LILE و تهی شدگی از عناصر HFSE بخصوص Nb است که مشابه الگوی ژئوشیمیایی ارائه شده در مناطق فرورانش است. ناهنجاری منفی P و Ti و ناهنجاری مثبت Pb به همراه نسبت Ba/Nb بالای 28 و نسبت Nb/Y بین 32/0 تا 72/1 از دیگر شواهد تایید کننده تشکیل این دایکها در مناطق مرتبط با فرورانش و حاشیه فعال قاره ای است. همچنین ناهنجاری مثبت Pb و K نشان دهنده نقش پوسته قاره ای و یا متاسوماتیسم گوه گوشته ای در شکل گیری این دایکها می باشد.