پژوهش کنونی برای کاهش خلاء مربوط به شناسایی حضور راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و سبک های مقابله ای، و اثر احتمالی آن ها در زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی و میزان اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر آنها، تدوین شد. این تحقیق در پی آن است که با مطالعه نیمه تجربی نقش این متغیرها (راهبرهای تنظیم شناختی هیجان و سبک های مقابله ای) و همچنین نقش درمانگری شناختی رفتاری بر این متغیرها در زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی بررسی کند و به درک بیشتر این اختلال و درمان، بیماران کمک کند. به این ترتیب، تأثیر درمانگری شناختی رفتاری در راهبرهای تنظیم شناختی هیجان و سبک های مقابله ای گروه بیماران مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی و گروه غیربالینی بررسی شد. مطالعات قبلی، بیشتر اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری بر کاهش علائم این بیماران مورد توجه محققان بود؛ در حالی که پژوهش های اندکی یافته شده است که به بررسی اثربخشی این درمانگری به راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و سبک های مقابله ای زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی بپردازد. تعداد آزمودنی ها 30 نفر بودند که در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. آزمودنی ها، 18 تا 31 ساله، و دارای تحصیلات از کارشناسی تا کارشناسی ارشد بودند. گروه همتا نیز مطابق ویژگی های سن، و تحصیلات گروه آزمایشی انتخاب شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله متغیر مستقل، مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از دو گروه، مقایسه شدند. پس از اجرای مصاحبه بالینی، از آزمودنی ها آزمون غربالگری علائم پیش از قاعدگی گرفته شد. سپس به منظور مشخص کردن راهبرد تنظیم شناختی هیجان، بیماران با آزمون نظم جویی شناختی هیجان مورد ارزیابی قرار گرفتند. پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان یک ابزار خود گزارشی است که برای مشخص کردن راهبرد تنظیم هیجان، مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن آزمودنی ها با پرسشنامه مقابله با موقعیت های پرتنش مورد آزمون قرار گرفتند و سبک مقابله ای افراد مورد آزمون قرار گرفت. گام بعدی انجام مداخله در گروه آزمایش بود که شامل 12 جلسه درمانگری شناختی رفتاری بود. مداخلات بر اساس ساختار جلسات درمانگری شناختی رفتاری بک انجام شد. پس از اتمام جلسات درمان، دو گروه آزمایش و کنترل مجدداً با آزمون غربالگری قبل از قاعدگی، پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان و پرسشنامه مقابله با موقعیت های پرتنش مورد ارزیا
