همراه با جستجوی درک هرچه عمیقتر متون ادبی و فهم اهدافی که پدیدآورندگان آنها دنبال کرده اند، بررسی متون ادبی از زاویه پیوند آنها با فاعل یا پدیدآورنده آنها، و فراتر از آن، جستجوی مشخصه های پدیدآورنده اثر ادبی، به طور روزافزونی مورد رغبت محققان است. اما، در ادبیات فارسی، اندک بررسیهای انجام شده، عمدتاً با استناد به آثار یونگ صورت پذیرفته اند. درصورتیکه، بررسی روان تحلیل گری متون ادبی به گستره بسیار وسیع تری از یافته های بالینی روان تحلیل گران اشاره دارد. گلستان سعدی اثر معروف ادبیات فارسی است. اگرچه سعدی دارای آثار متعددی است، اما غالباً وی را با نام گلستان می شناسند و همراه می کنند. گلستان، دارای ارزش ادبی کم نظیر و واجد مؤلفه های مهم اخلاقی و تربیتی است. زیبایی نگارش این کتاب و نفوذ فراگیر آن، موجب شده است که بسیاری از جملات سعدی برای قرنها به صورت ضرب المثل و جملات قصار در زبان عموم مردم جاری بوده و 400 جمله و بیت سعدی در زبان فارسی حکم مثل پیدا کرده است. با وجود پژوهشهای فراوانی که در مورد سعدی و گلستان صورت گرفته است و با وجود اهمیت بررسی آثار سعدی از دیدگاههای روان تحلیل گری، به نظر می رسد، تاکنون چنین بررسی صورت نگرفته است.
