هدف از مطالعه حاضر مقایسه شاخصهای عصبروانشناختی در دو دسته افراد دارای صفات تاریک و روشن شخصیت بود. بر طبق مصاحبه بالینی ساختاریافته و پرسشنامه سهگانه تاریک شخصیت (Jonason & Webster, 2010) و مقیاس صفات سهگانه روشن شخصیت (Johnson, 2018) در مجموع 150 نفر از دانشجویان در سال تحصیلی 1402-1403 که میانگین سنی 18 تا 40 را داشتند در دو گروه 75 نفری شامل افراد دارای صفات روشن (75n=) و افراد دارای صفات تاریک (75n=) شخصیت قرار گرفتند. شرکتکنندگان توسط چهار شاخص عصبروانشناختی شامل تصمیمگیری پرخطر، ریسکپذیری، حل مسئله و بازداری به ترتیب توسط آزمونهای نرمافزاری قمار آیووا، خطرپذیری بادکنکی (بارت)، برج لندن و برو نرو مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره یکراهه نشان داد افراد دارای صفات روشن شخصیت در مقایسه با افراد دارای صفات تاریک شخصیت در بازداری (087/4=F، 045/=P) و تصمیمگیری (91/6=F، 009/=P) و حل مسئله (78/7=F، 006/=P) نمره بالاتری کسب کردند؛ اما در ریسکپذیری(02/=F، 88/= (P این تفاوت معنادار نبود. از یافتههای این پژوهش میتوان در نهادهای مربوط به بهداشت و سلامت روان جامعه همچون کلینیکها برای کمک به ارتقا کارکردهای اجرایی افراد در جهت بهبود صفات شخصیتی بهره برد.