نشخوار فکری (تجربه کلنجار رفتن با افکار) به عنوان یک عامل مهم فراتشخیصی شناخته شده است که می تواند باعث ایجاد، تداوم، شدت و بازگشت اختلالات روان شناختی شود. درمان شناختی رفتاری مبتنی بر نشخوار فکری به عنوان یک مداخله اثربخشی در مقابله با نشخوار فکری و افسردگی شناخته شده است. در این پژوهش اثربخشی این درمان به عنوان یک روی آورد فراتشخیصی در افراد دارای میزان بالای نشخوار فکری و میزان تأثیر این درمان بر هر یک از نشانه های اختلالات روانی بررسی شد. مشارکت کنندگان حاضر در این پژوهش 35 نفر بودند که 17 نفر در گروه درمان و 18 نفر در گروه انتظار قرار گرفتند. آزمودنی ها، 18 تا 32 ساله و دارای تحصیلات دیپلم تا دکتری بودند. هر دو گروه قبل و بعد از درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. نشانه های مرضی مختلف با استفاده از ابزارهای چک لیست نشانگان روانی، مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی، افسردگی تجدیدنظر شده بک، اضطراب بک و وسواس-بی اختیاری تجدیدنظر شده فوا در 2 مقطع زمانی پیش آزمون و پس آزمون ارزیابی شدند. درنهایت نتایج توسط تحلیل واریانس یک طرفه مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان دادند که درمان شناختی رفتاری مبتنی بر نشخوار باعث کاهش معنادار نشخوار فکری در گروه آزمایش شده است. همچنین کاهش در میزان نشخوار فکری باعث کاهش معنادار نشانگان افسردگی، اضطراب، وسواس-بی اختیاری و نشانه های مرضی گردید.
