چکیده انسان بهعنوان موجودی اجتماعی، نمیتواند بهتنهایی زندگی کند و ارتباط با دیگران برای او ضروری است. از آغاز زندگیاش بر روی کرهی خاکی، او خانواده، اجتماعات، تشکلها و گروههای اجتماعی را تشکیل داده و بهصورت مشترک زیسته است. با این حال، تفاوتهای فردی در رنگ، نژاد، زبان، بینش، عقیده، فرهنگ، قوم و قبیله موجب میشود که زندگی اجتماعی انسانها به شیوههای مختلف و با رویکردهای متفاوتی شکل بگیرد. این تفاوتها گاهی مانع از ایجاد زندگی مسالمتآمیز شده و منجر به جنگها و اختلافات فراوان میشود. این پژوهش با هدف بررسی اصول مشترکی که خداوند برای مدیریت تفاوتهای افراد بشر در جامعه انسانی بیان فرموده است، انجام میگیرد. هدف این است که این اصول به ایجاد همزیستی مسالمتآمیز و در نتیجه آرامش و امنیت اجتماعی کمک کنند. روش بهکاررفته در این پژوهش، گردآوری اطلاعات بهصورت کتابخانهای است که در آن مطالب مرتبط با موضوع از منابع قرآنی استخراج میشود. یافتههای این مطالعه نشان میدهد که حداقل بیست اصل وجود دارد که انسانها میتوانند با استفاده از آنها تفاوتهای فطری خود را در اجتماع مدیریت کنند. از جمله این اصول میتوان به حق حیات، آزادی فکر و اندیشه، توجه به اصول مشترکات، برابری در حقوق اجتماعی، بهرسمیتشناختن مخالف و اصل دادگری اشاره کرد. پیامدهای این پژوهش نشان میدهد که با بهکارگیری این اصول، میتوان از درگیری و اختلاف در جامعه پیشگیری کرد و اختیار و آزادی هر فرد بهدلیل اختلافات ناشی از تفاوتها مخدوش نمیشود. در نتیجه، انسانها میتوانند در کنار یکدیگر با صلح و آرامش زندگی کنند.
