همزیستی، با تعریفی خاص در حقوق و سیاست بین الملل «نحوه مناسبات، بین ممالکی که دولت های آن دارای نظام های اجتماعی و سیاسی مختلف هستند؛ یعنی رعایت اصول حق حاکمیت، برابری حقوق، مصونیت و تمامیت ارضی هر کشور کوچک یا بزرگ، عدم مداخله در امور داخلی سایر کشورها، احترام به حق کلیه خلق ها در انتخاب آزاد نظام اجتماعی خویش و فیصله مسائل بین المللی از طریق مذاکره» مفهومی است ریشه دار؛ که در دوران جنگ سرد ارائه و بعدا به صورت رسمی مورد توجه نهادهای مرتبط قرار گرفت. عدالت، آزادی، تکریم انسان، پذیرش اختلاف و گوناگونی انسان ها، تسامح و مدارا و توجه به حقوق هم وطنان از مبانی همزیستی در اسلام هستند. همزیستی در اسلام در سه بستر قابل پیگیری است. اسلام در ورای پذیرش این موضوع، اهداف خاصی را تعقیب می کند که در نهایت به تعالی انسان می انجامد. قطعا در این مسیر مشکلاتی متصور، اما قابل رفع هستند.
