تقدّم و برتری منطوق بر مفهوم، محل إتّفاق علما است . همین تقد م سبب شده تا تخصیص عام به وسیله ی مفهوم مخالف، محل خلاف و نزاع باشد . منشأ اختلاف، ضعیف بودن تخصیص به وسیل ۀ مفهوم مخالف است . اختلاف د ر این باب، فرع بر پذیرش حجی ت مفهوم مخالف است . محلّ نزاع، دو کلام صادر شده از متک لّم واحد یا متکلّمانی است که در حکم متکل م واحد هستند . نیز باید مفهومِ معارض با عام خود حجّت باشد . همچنین نباید دلیلی قو ی تر از مفهوم مخالف، مانع تخصیص شود . جمهور، تخصیص را پ ذیرفته اند؛ با این استدلال که مفهوم مخالف در حکم منطوق است. لکن از این میان، برخی این تخصیص را به منزله ی قیاس و برخی، لفظ م ی دانند. در مقابل ، عدّه ای چنین تخصصی را نپذیرفت ه اند؛ با این استدلال که عام ، منطوق است و منطوق مقد م بر مفهوم است . برخی هم توّقف کر ده و قائل به ترجیح نشد ه اند. دیدگاه جمهور که إعمال هر دو دلیل، یعنی منطوق و مفهوم را در پی دارد، راجح است.
